GAPA - Reisverslag uit Kaapstad, Zuid-Afrika van Maud Gubbels - WaarBenJij.nu GAPA - Reisverslag uit Kaapstad, Zuid-Afrika van Maud Gubbels - WaarBenJij.nu

GAPA

Door: Maud

Blijf op de hoogte en volg Maud

12 Maart 2015 | Zuid-Afrika, Kaapstad

Hallo!

Het was een 'prachtige' dag vandaag. Dagen als vandaag geven mij de bevestiging van het belang van de opleiding die ik doe. Ik zal uitleggen waarom.

Vandaag zijn we met een heleboel andere studenten naar GAPA geweest. GAPA is de afkorting voor: Grandmothers Against Poverty and Aids (http://www.gapa.org.za/).
Deze oma's zorgen voor de kinderen na schooltijd. Ze verzorgen activiteiten en laten deze kinderen weer even kind zijn voordat ze terug naar huis gaan. Ze hebben een moestuin, helpen andere oma's en doen veel rondom Aids. Hoe ze vertelden en wat ze allemaal vertelde .. ik kreeg er kippenvel van.

Zo vertelde ze dat ze pas (volgens mij een week geleden) een meisje van 5 jaar langs de weg gevonden hadden, verkracht en dood .. Mannen denken dat seks met een maagd ervoor zorgt dat Aids weggaat en daar worden kinderen het slachtoffer van..
Deze oma's helpen elkaar om de pijn te verzachten, steunen elkaar en hebben een uitlaatklep voor hun zorgen/problemen. Ze geven workshops aan andere oma's en zorgen ervoor dat kinderen zorg krijgen wanneer er iets heftigs gebeurd is. '
Hun leven is gewoon weg heftig, heftig in de zin van problematieken die zo diep in de cultuur zitten, in hun leven, dat er geen einde of oplossing mogelijk lijkt te zijn. Op dit moment in ieder geval nog niet zichtbaar is. Dit ken ik niet. Na vandaag besef ik weer hoe goed mijn leven eigenlijk is, juist omdat ik deze problemen niet persoonlijk ken.

Na dit te lezen denk je misschien, wat heeft dit met je opleiding te maken? Nou, het moment dat deze oma's het gevoel hebben dat negativiteit / depressie aan het binnendringen is, pakken ze iets op waarmee ze muziek kunnen maken en beginnen te zingen en te dansen.
En pfoe, als ze dat doen, dat raakt .. hun gevoel bij het zingen en bewegen gaat door merg en been, door het hele lichaam.
Ik kan ook echt niet in woorden uitleggen hoe het voelde en wat ze precies deden. Maar ze raakten mij heel diep, ik stond echt een paar keer met tranen in mijn ogen. Ze hebben me echt geraakt in mijn hart. De tranen waren geen medelijden, de tranen waren geen pijn of verdriet maar eerder bewondering voor hoe ze omgaan met hetgeen ze meemaken. Ze verwerken hun pijn door te zingen en te dansen. Een vrouw zei: als je zingt, vergeet je alles om je heen, je bent alleen nog maar bezig met zingen. En voor mij geldt hetzelfde met dansen. Bewegen ontstaat ook meteen bij hun als ze aan het zingen zijn. Echt fantastisch om te zien!
En ze zijn zo sterk deze vrouwen. Ze strijden voor zichzelf, voor de kinderen, voor elkaar, voor het vrouw-zijn. Heel mooi om deze kracht en vechtlust te zien.

Op het einde kon iedereen allerlei spulletjes kopen. Ik heb een soort van kussen gekocht die ze als drum gebruikten. We hebben ook allemaal een t-shirt gekregen en iedereen heeft geld gedoneerd. Ze hebben zo'n 1300 rand opgehaald. Dat is zo'n 160 euro. Voor hun is dat veel geld!

Ik ben nog altijd wat beduusd en eigenlijk sprakeloos, ondanks dat ik er net veel over verteld heb haha!

De rest van de week was druk en vol! Judith heeft de sessies gegeven deze week (morgen ook nog) en ik heb geobserveerd. Er gebeuren veel mooie momenten op de crèches en ik geniet ervan ondanks dat het ook vermoeiend en soms heftig is. Eergisteren en gisteren hebben we twee verjaardagen gevierd en gefeest.
Ik ben dit aan het schrijven en het voelt ZO tegenstrijdig met de belevenissen van vandaag dus ik schrijf ook niet meer verder. Meer verhalen over de kinderen / vrije tijd komt snel weer.
Het gaat in ieder geval goed met me hier. Ik hoop met jullie ook!

Fijne avond,

knuffel!

  • 12 Maart 2015 - 17:26

    Mellie:

    Wow Maud, wat een heftig verhaal. Ik ben er ook helemaal stil van.
    Ongelooflijk dat zoiets kan gebeuren. Wat een rare gedachtegang... Verschrikkelijk!
    Mooi om te lezen dat ze in ieder geval elkaar hebben! En, oma's zijn sowieso heel belangrijk :)
    Lief dat jullie zo veel gesponsord hebben.

    Hier scheen vandaag het zonnetje, dus wij mogen ook niet klagen, (sowieso niet in tegenstelling tot wat jij allemaal ziet en meemaakt natuurlijk) maar als je zoiets leest, geniet je toch even éxtra van de kleine dingen.

    Gelukkig dat alles goed met je gaat. Geniet nog van je tijd daar!
    Fijn weekend en heel veel liefs,
    Mel

  • 12 Maart 2015 - 19:52

    Lilian:

    Nou Maud je krijgt wat voor je kiezen,maar dit maakt je "voller",in 'n bepaalde zin rijper,t valt niet mee om zo iets heftigs mee te maken,wat hebben wij 't goed hier ! Knap dat je dit allemaal doet,sponsort,die ervaringingen neemt je nooit meer iemand af ! maar vergeet ook niet te genieten alhoewel met feestjes lees ik komt dat stukje goed,liefs Lilian

  • 13 Maart 2015 - 09:42

    Claudy Cobben (Young Professionals Overseas):

    Beste Maud, wat een mooi en indrukwekkend verslag. Dit is echt leren, niet alleen 'voor school' maar voor het leven! Top!

  • 13 Maart 2015 - 15:35

    Hilde Van Schaeren:

    Maud, mooi beschreven. Je doet de Grandmothers Against Poverty and Aids (GAPA) eer aan. Het klopt allemaal wat je schrijft, het toont aan dat wij (YPO) diegenen zijn die komen leren in Zuid Afrika. Door de kracht te zien van mensen die het ongelooflijk moeilijk hebben, zien we dat we soms stekeblind zijn hier. We leren hoe deze mensen met weinig middelen toch beter "mens" kunt zijn dan wij … In het verre Kaapstad ontmoet je ook mensen die schitterende rolmodellen zijn, denk aan Frank Kronenberg, denk aan alle mensen die zich structureel als vrijwilliger inzetten om het leven aangenamer te maken voor de allerarmsten. Als lid van Young Professionals Overseas krijg je die kans om dit soort ervaringen mee te maken. Er zijn geen woorden die het effect kunnen vatten en beschrijven wat de ontmoeting met de oma's van GAPA met je doet. We weten en beseffen allemaal, dat deze ontmoeting ons verandert, we kunnen met bewondering kijken naar deze dappere grootmoeders, en heel diep van binnen vragen we ons misschien af, of wijzelf diezelfde moed en daadkracht zouden hebben en kunnen tonen als deze oma's. We hebben nog veel te leren, dat is de les van GAPA. Goed Maud dat je dit beschrijft. Knap van je. Het klikt allemaal "soft" maar als je het wilt meemaken hoe "hard" het aankomt, dan moet je maar eens komen kijken! Toch?

  • 15 Maart 2015 - 09:12

    J.Custers:

    Hoi Maud

    Dit zijn verschriikkelijke verhalen.We kunnen ons niet
    voorstellenn dat zulke dingen gebeuren.
    Maar het is ook weer fijn dat je mooie verhalen hebt
    wat ook weer weergeeft dat het mooie werk waar jullie mee bezig zijn
    de moed geeft om door te gaan.
    Bedankt voor je prachtige reisverhalen.
    groetjes kusjes Oma Opa

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Maud

Actief sinds 22 Sept. 2010
Verslag gelezen: 285
Totaal aantal bezoekers 22953

Voorgaande reizen:

05 Februari 2015 - 01 Mei 2015

Danstherapie Stellenbosch

Landen bezocht: